De ligfietsavonturen van Kristof Selleslach
Na zeker een half uur taxiën steeg de vlucht naar Manilla iets voor 3 uur 's nachts Istanbultijd op. Eenmaal op kruishoogte serveerde Turkish Airlines opnieuw een avondmaal met kip. Pas om 5 uur kon ik eindelijk gaan slapen. Na een nachtrust van vijf en een half uur gingen de lichten terug aan. Toen was... Lees verder →
De start van mijn nieuwe ligfietsreis leek altijd nog ver weg, maar vandaag was het plots tijd om te vertrekken. De meeste spullen had ik gisteren al verzameld. Vandaag zocht ik de laatste spullen bijeen en verdeelde ik ze over enkele compartimenten (de 'badkamer', de 'dressing', de 'voorraadkast', het 'fietsatelier', de 'regendag', etc.). Elk compartiment... Lees verder →
Tijdens de pandemie leek het een verre droom, maar nu kan het opnieuw. Na een onderbreking van bijna 5 jaar snij ik eindelijk mijn volgende ligfietsavontuur in Azië aan. Weldra vlieg ik naar de Filipijnen. Voor de gelegenheid heb ik een nieuwe ligfiets aangeschaft. Ik zal een maand fietsen op de Visayas. Deze eilandengroep ligt... Lees verder →
Intussen ben ik al enkele maanden terug thuis. Als afsluitend blogbericht wil ik graag nuttige informatie voor toekomstige fietsers delen, zowel aantekeningen over Japan als fietsland, als meer algemene reizigersinfo. Navigeren Japan heeft een zeer dicht wegennet. Per vierkante kilometer heeft het hooggeïndustrialiseerde Japan gemiddeld 3 kilometer wegen (berekend op basis van cijfers van... Lees verder →
Mijn vlucht naar huis zou om 10u10 opstijgen. 's Morgens genoot ik eerst nog van het ontbijtbuffet van het Hedistar Hotel. Tien minuten voor het vertrekuur van de shuttle bus stond ik klaar met mijn fietsdoos en banaantassen. De shuttle bus van het hotel was een groter model dan vorige maand. Er was ruimte voor meer passagiers.... Lees verder →
Voor de laatste etappe van mijn fietsreis stond ik wat vroeger op dan de afgelopen dagen. Na het bereiken van de finish moest ik mijn ligfiets terug in de fietsdoos steken. Ik liet de sleutel van het appartement achter in de brievenbus en wandelde naar de fietsenstalling van het metrostation. Ook de derde nacht op rij had... Lees verder →
Na de musea van gisteren wilde ik vandaag een selectie van tempels en schrijnen verkennen. Ook vandaag verkoos ik de metro boven de ligfiets. Ik had nog een extra reden. Volgens de weersvoorspelling zou het vandaag een regendag worden. Voordat ik in Tsukishima ondergronds ging, wierp ik een blik op de fietsenstalling van het station. Hij stond... Lees verder →
Slechts twee dagen heb ik om Tokyo te verkennen. Overmorgen fiets ik terug naar mijn startpunt Narita. Vandaag wilde ik enkele musea bezoeken. In principe kan ik met de ligfiets overal naartoe fietsen. Tokyo heeft evenwel dezelfde fietsonvriendelijke attitude als Kyoto. Je mag je fiets alleen op de schaarse officiële fietsenparkings achterlaten. Doe je dit niet,... Lees verder →
Na drie dagen fietsen zou ik deze namiddag eindelijk in de hoofdstad Tokyo aankomen. Eerst ontbeet ik in de ontbijtruimte van het zusterhotel Green Core +1 aan de overkant van de straat. De laatste etappe naar Tokyo is amper 70 kilometer lang. Ik mocht pas vanaf 15 uur in mijn appartementje. Daarom treuzelde ik na... Lees verder →
In Takasaki had ik een kamer zonder ontbijt geboekt. Maar de prijs voor het ontbijtbuffet van het Park Inn Hotel bleek zeer schappelijk te zijn. Gewoonlijk kost een hotelontbijt in Japan tussen de 700 en 1.700 ¥ (5,49 tot 13,32 €) met 1.000 ¥ (7,84 €) als de meest gebruikelijke prijs. Hier in het Park Inn Hotel... Lees verder →
Net als gisteren werd het ontbijt om half acht op de kamer opgediend. Vandaag had het traditionele Japanse ontbijt wel een andere samenstelling met uitzondering van de rijst. Ik had geen haast. In een relatief korte etappe zou ik 1.000 hoogtemeters doorspoelen. Dus baadde ik na het ontbijt nog een laatste keer in de twee privé-baden... Lees verder →
De gastheer van mijn ryokan had me gisteren meegedeeld dat het ontbijt om 7u30 in mijn kamer zou worden geserveerd. Dus zette ik mijn wekker om 7u15. Ik was net uit het bed gestapt, toen het personeel me belde. Of ze mochten langskomen voor het ontbijt? Ik trok snel mijn yukata aan, en een minuut later... Lees verder →
Deze morgen scheen de zon tussen de wolken. De bergen waren wel nog onder een dikke grijze wolkenlaag verstopt. Vandaag stond de zwaarste bergrit van mijn 'Tour du Japon' op het programma. In twee lange beklimmingen zou ik 1.500 hoogtemeters moeten overwinnen. De beloning was evenredig: twee nachten verblijven in één van de beste kuuroorden van Japan.... Lees verder →
De verse koffiekoeken die ik gisteren in de supermarkt had gekocht waren deze ochtend nog eetbaar. Ik spoelde de koeken door met lauwe oploskoffie. De thermos met warm water stond immers al van gisterenmiddag op mijn kamer in de ryokan. De kleine bokaal oploskoffie had ik in Kyoto gekocht, en zal de volgende dagen nog... Lees verder →
Mijn ontbijttafel in de ryokan stond boordevol kommetjes. Ik wist niet waar eerst aan te beginnen. Bij mijn aankomst in de ontbijtruimte stak de vriendelijke gastvrouw twee tafelvuurtjes aan. Het ene vuurtje was een mini-barbecue. De twee stukken vis begonnen meteen te grillen. Op het andere vuurtje begon een pot tofu te pruttelen. De gastvrouw zei dat de tofu over tien minuten klaar... Lees verder →
Met een beetje schrik keek ik de voorbije dagen uit naar de etappe van vandaag. Niet de hoogtemeters maar de autotunnels boezemden me de meeste angst in. De route liep door een rivierdal recht de Japanse Alpen in. Dankzij de talrijke tunnels werd de hoogte geleidelijk gewonnen en waren haarspeldbochten overbodig. Volgens Google Maps zou... Lees verder →
Op het gemak ontbeet ik in het restaurant van het hotel op de tiende verdieping. De zon scheen zowaar, al waren de bergen nog steeds bedekt met een dikke wolkenlaag. Vandaag stond een relatief korte etappe van een goede 80 kilometer op het programma. Daarom nam ik de tijd om na het ontbijt nog een keer... Lees verder →
Vermoedelijk was het deze ochtend nog zachtjes aan het regenen. Vanuit mijn suite op de zesde verdieping kon ik dat niet goed beoordelen. Toen ik na het uitchecken buiten kwam, was het in ieder geval droog maar ook koud. Met 12°C was het ook maar half zo warm als gisteren. De fiets-gps wilde me langs een... Lees verder →
Deze morgen bedekten wolken nog steeds de volledige hemel, maar ze waren minder grijs dan gisteren. Met 24°C was de temperatuur wel OK. Geen ideaal strandweer, maar toch trok ik er op uit met de ligfiets. De weerdienst voorspelde een onweer om 17 uur en nadien heel de nacht regen. Voor de zekerheid nam ik behalve mijn... Lees verder →
De etappe van vandaag was nog twee kilometer langer dan die van gisteren. Met de positieve ervaring van gisteren in het achterhoofd, stond ik toch iets later op. Lichtelijk overeten verliet ik het ontbijtbuffet. Ik controleerde nogmaals de weersvoorspelling. Rond de middag zou het regenen. Dat is al een pak beter dan de voorspelling van gisteren, die stelde... Lees verder →
Terwijl veel Belgen nog wakker waren, begon ik in Japan al aan een nieuwe dag. Om 6u15 (23u15 in België) liep mijn wekker af en stond ik op. Ik ontbeet en pakte mijn bagage terug in. De paraplu liet ik achter in het hotel. Om 7u40 fietste ik de straat uit. Mijn fiets-gps spartelde tegen... Lees verder →
Gisteren was ik maar tot halverwege de oostelijke flank van tempels en zentuinen geraakt. Na het ontbijt pikte ik de draad van gisteren weer op. Ik fietste eerst 3 kilometer pal in oostelijke richting naar de Chion-in tempelsite. In de buurt van de hoofdingang waren ruime parkings voor bussen voorzien maar niets voor fietsen. Overal... Lees verder →
In de loop van de nacht was de regen eindelijk gestopt. Toen ik na het ontbijt buiten kwam, scheen de zon tussen kleine witte wolkjes. Nu kon ik eindelijk Kyoto per ligfiets verkennen zoals ik het maanden geleden had gepland. De stad Kyoto is aan alle kanten omgeven door bergen behalve aan de zuidkant. De... Lees verder →
Gisterenavond heb ik tot vrij laat het dikke hoofdstuk Kyoto in mijn reisgids gelezen. Daarom sliep ik vandaag een beetje langer dan gewoonlijk. In de supermarkt had ik gisteren cruesli, yoghurt en bananen gevonden. Dus ontbeet ik vanochtend min of meer zoals ik thuis gewoon ben. Het raam van mijn kamer heeft melkglas dat ik niet kan... Lees verder →
Op het programma van vandaag stond maar een halve etappe van ongeveer 50 kilometer. Dus sliep ik uit tot acht uur en ging ik me nog voor het ontbijt een laatste keer ontspannen in de onsen van het hotel. De sauna had een groot flatscreen. Op dit ochtendlijke uur werd een luchtige ontbijtshow uitgezonden met een computeranimatie... Lees verder →
Mijn arrangement in het Onyado Nono Hotel bevat de overnachting en toegang tot de onsen maar niet het ontbijt. Het hotel serveert wel een ontbijtbuffet in haar restaurant, maar de vraagprijs van 1.800 ¥ (13,81 €) had ik er niet voor over. Een paar honderd meter van het hotel stapte ik een filiaal van een fastfoodketen... Lees verder →
De rit naar Nara was maar een halve etappe van 45 kilometer. Dus fietste ik na het ontbijt de heuvel op naar het Ueno kasteel. Ik parkeerde mijn ligfiets en wandelde in het park rond het kasteel. Een man die zijn hond uitliet bood spontaan aan om een foto van mij te nemen. Aan de... Lees verder →
De shinto-goden van Ise Jingu hadden mijn schietgebedje gehoord. Toen ik vanmorgen opstond was het droog. Na het ontbijtbuffet verliet ik het resort. De uitcheckautomaat had een knop 'English', maar de kwitantie rolde er in het Japans uit. Er kwam per nacht een extra kost van 150 ¥ (1,15 €) bij. Het is mij niet duidelijk of het... Lees verder →
Het was nog droog toen ik deze morgen opstond. Gekleed in yukata ging ik naar het ontbijtbuffet. De brede mouwen van de yukata zijn niet zo handig. Ze hadden de neiging om het eten te raken. Geheel conform aan de weersvoorspelling begon het na het ontbijt alsnog te regenen. Ik besloot om te volharden in mijn planning en een... Lees verder →
De weersvoorspelling had gelijk, toen ik opstond regende het pijpenstelen. Vandaag was de eerste bestemming de veerboothaven van Iragomisaki. Aan deze kaap op het Atsumi schiereiland wilde ik de veerboot naar Toba nemen. Er was weinig wind, dus de veerdienst zou normaal werken. Tegen regen moet een veerboot kunnen, ze zijn immers waterdicht. Ik vertrok... Lees verder →
Vakantieligger 