Deze morgen bedekten wolken nog steeds de volledige hemel, maar ze waren minder grijs dan gisteren. Met 24°C was de temperatuur wel OK. Geen ideaal strandweer, maar toch trok ik er op uit met de ligfiets. De weerdienst voorspelde een onweer om 17 uur en nadien heel de nacht regen. Voor de zekerheid nam ik behalve mijn zwembroek ook regenkleding mee. Na negen kilometer zocht ik me een weg door de onoverzichtelijke steegjes van het dorp Kurosaki. Aan de andere kant van het dorp eindigde een steile klim aan een parking. Tussen de lokale begraafplaats en een bamboebos liep een aardeweg de kam van de heuvel over. Ik parkeerde mijn ligfiets. De aardeweg leidde naar een verlaten strandje omringd door groene kliffen.
Op Google Maps had ik foto’s gevonden van een overdekt strandterras. Deze constructie was niet te bekennen. Er lagen wel vele hopen aangespoelde rommel. Open en bloot trok ik mijn zwembroek aan. Het strand liep steil in zee af. Ik waagde me maar een goede vijf meter van de waterlijn. Ik was er helemaal alleen, niemand zou me komen redden mocht ik in de problemen komen. Het zeewater was niet warm maar ook niet te koud. Onder een stralende zon zou een duik in de Japanse Zee zeker een verfrissing zijn.
Ik liet me vanzelf opdrogen en fietste naar het volgende strand. Het grotere Katano Beach lag eveneens vol aangespoelde rommel. Zouden Japanners bij mooi weer hun strandlaken tussen de rommel leggen? Dat geloof ik niet. Hier was er wel een horecazaak, maar het Sea Side Café serveerde uitsluitend koffie.
Volgens de toeristische kaart van de regio Kaga zou er tussen Katano Beach en Shioya Beach een pittoreske fietsroute liggen. Ik zag wegwijzers maar die stuurden me in een kringetje. Daarom nam ik de gewone weg langs het binnenland. Op het groene strand van Shioya Beach zag ik ook geen strandkloppers.
Een kilometer verder overschreed ik de duizend fietskilometers in Japan. Even later vond ik een restaurantje voor een late lunch. Via dezelfde route als gisteren fietste ik terug naar Katayamazu Onsen. De lucht was grijzer dan ’s ochtends. Toch besloot ik om nog een rondje rond het Shibayama meer te fietsen. Rond het meer loopt een bewegwijzerde fietsroute van zeven kilometer. Na anderhalve kilometer voelde ik druppels vallen. Ik zette door, en terecht. Van een echte regenbui was nog geen sprake.
Tegen half vier arriveerde ik droog aan het hotel. Ik parkeerde mijn ligfiets onder een afdak. Wat mij betreft mocht het voorspelde onweer nu losbarsten.
Toen ik me na 18 uur in het buitenbad van de onsen ontspande, was het zachtjes aan het regenen. Van een onweer was vooralsnog geen sprake.
Fietsstatistieken:
48,74 km
2 u 32 min
19,21 km/u
Vakantieligger 
Geef een reactie