De ligfietsavonturen van Kristof Selleslach
Om half één 's nachts Manillatijd gingen de lichten in het vliegtuig naar Istanbul uit. Ik trok het dekentje over mij en probeerde te slapen in de smalle zetel tussen twee vreemde mannen. Ruim zeven uur later gingen de lichten in de cabine terug aan, toen was het bijna 3 uur 's nachts Istanbultijd. Transfer... Lees verder →
Vandaag stond helemaal in het teken van de terugvlucht naar huis. De vlucht naar Manilla vertrok pas 's avonds. Daarom ontbeet ik op het gemak op het ontbijtbuffet met zicht op de skyline van Manilla. Nadien zonderde ik mijn handbagage af van de check-in bagage. De check-out tijd van het hotel was 12:00u. Bijgevolg had... Lees verder →
Voor het eerst sinds drie weken kon ik me nog eens laten gaan in het ontbijtbuffet. Gisterenavond was ik te moe om het volledige hoofdstuk Manilla in mijn reisgids te lezen en een planning te maken. Na het tandenpoetsen bestudeerde ik de reisgids. Daarom vertrok ik pas iets voor elf met de ligfiets naar de... Lees verder →
De wekker zou deze morgen om half zeven aflopen, maar zo ver liet ik het niet komen. Omdat ik me zorgen maakte over de binnenvlucht naar Manilla, sliep ik minder goed dan gewoonlijk. Ik was al vroeg wakker. Enkele minuten voor de wekker zou aflopen stond ik op. Ik ontbeet in dezelfde eatery als gisteren... Lees verder →
Deze morgen ontbeet ik in een eatery schuin tegenover het hotel die ik gisteren niet had opgemerkt. Na het ontbijt stelde ik op het gemak mijn dagplanning op en las de krant van gisteren uit. Om 10:30u vertrok ik met de fiets naar de buitenwijk Lahug aan de voet van de bergen. Ik wilde er... Lees verder →
Het hotel waar ik verblijf heeft geen eigen restaurant en serveert geen ontbijt. Op het gelijkvloers is er wel een kleine food court, maar alleen de Starbucks was al open. Daarom wandelde ik langs de straat tot ik even verderop een 'food hub' zag waar men Filipijns ontbijt serveerde. Ik blijf drie nachten in Cebu... Lees verder →
Voor de laatste rit in lijn schoof ik op het openingsuur aan tafel in het restaurant van het resort. Het ontbijt werd pas 20 minuten later opgediend, en die vertraging kon ik niet meer goedmaken. Eerst fietste ik 3 km terug naar Moalboal. In het centrum sloeg ik linksaf naar de kustweg die een lus... Lees verder →
Mijn ligfietsvakantie loopt stilaan ten einde. De laatste dag die ik in een resort doorbracht was gekomen. Mijn boek was gisterenavond te spannend om te stoppen, dus sliep ik vandaag uit tot acht uur. In het restaurant van het hotel at ik een dikke pannenkoek als ontbijt. Vervolgens huurde ik zwemvliezen en duikschoenen in duikcentrum.... Lees verder →
Het guest house serveert geen ontbijt, dus wandelde ik naar één van de restaurantjes naast de pier waar de ferry's aanmeren. Ik ontbeet er met vier loempia's en een spiegelei, en natuurlijk de obligate portie rijst. Om twintig na acht lag ik op de ligfiets. Meteen ging het steil omhoog naar de hoofdweg. De rest... Lees verder →
Gedaan met snorkelen, vandaag ging ik nog eens triple-island hoppen: van Siquijor over Negros naar Cebu. Hoewel de fietsafstanden beperkt bleven, had ik toch de hele dag voor het eilandhoppen voorbehouden. Bij het plannen van de fietsreis ontbrak het me aan informatie over de vaartijden van de twee overtochten. Om hoe laat ik op het... Lees verder →
Het resort biedt uiteenlopende ontbijtstijlen aan. Voor de verandering koos ik voor het 'American breakfast' met bacon en bonen. Ik kwam op een druk moment aan, en er was geen tafel aan het strand vrij. Geen nood, vanuit het restaurant had ik nog steeds zeezicht. Na het ontbijt voerde ik nog enkele telefoongesprekken om nog... Lees verder →
Ook het Hotel Casa Rubin bood een complimentair ontbijt voor twee personen aan. Niettemin bestelde ik zoals gewoonlijk één ontbijt, tot de kok uit de keuken kwam om mij uitdrukkelijk aan mijn recht te herinneren. Ik besloot om deels gebruik te maken van het dubbele ontbijtrecht. De koffie was niet slecht, dus ik bestelde een... Lees verder →
Vandaag stond een rit van meer dan honderd kilometer op het programma. Daarom probeerde ik zo vroeg mogelijk te vertrekken. Een minuut voor de ontbijtdienst om 7 uur begon arriveerde ik in het restaurant vooraan het hotel. Kort voor 8 uur lag ik op de ligfiets. De eerste kilometers was de weg vlak tot zachtjes... Lees verder →
Mijn bijzondere fiets maakt het personeel van het Amila Dive Resort bereidwillig. Het kostte weinig moeite om hen te overtuigen om mijn ontbijt een kwartier voor de officiële start van de ontbijtdienst te serveren, zelfs op Paaszondag. Daarom lag ik om half negen al op de ligfiets. De lucht was grijs en er stond meer... Lees verder →
Het resort serveert pas vanaf acht uur het ontbijt. Op een rustdag als vandaag vind ik dit helemaal niet erg. Goed uitgeslapen begaf ik me om half negen naar het restaurant. Ik ontbeet met drie dikke pannenkoeken. Het was hoogwater, dus na het ontbijt trok ik mijn zwembroek aan en zwom ik even in de... Lees verder →
Deze morgen dronk ik eindelijk nog eens een kop koffie bij het ontbijt, dat was al vele dagen geleden. Eigenlijk had ik recht op twee ontbijten, meldde de opdienster in de ontbijtruimte van het hotel. Aan één ontbijt heb ik voldoende, dus ik sloeg het aanbod op het tweede ontbijt af. Een groep ruiters in... Lees verder →
Vooruitziend had ik gisterenavond rijst en loempia's meegenomen in het restaurantje waar ik had gedineerd. Om 7u 's morgens was het naar Filipijnse normen met 23° C best fris. Ik ontbeet op het terras van mijn bungalow. Aan bestek had ik niet gedacht, dus ik at de koude rijst en loempia's met mijn handen. Omstreeks... Lees verder →
Op een rustdag in een resort slaap ik graag een beetje uit, en dat deed ik vandaag ook. Aangezien de food court van het Mambukal Resort voor onbepaalde duur was gesloten, wandelde ik de kilometer naar de schrale restaurantjes net buiten de toegangspoort. De eerste eatery had een assortiment van gebarbecued vlees liggen. Ik kon... Lees verder →
Toen het nog aan het schemeren was stond ik al op. Vandaag ga ik eiland-hoppen, eerst van Guimaras terug naar Panay, en van daar naar Negros. Omdat ik naast de twee veertochten nog ruim 600 hoogtemeters moest klimmen, stond ik ongewoon vroeg op om 05:30u. Zo vroeg serveert het Avista Grande Resort begrijpelijkerwijze geen ontbijt.... Lees verder →
Het ontbijt is inclusief in het Avista Grande Beach Resort. De zaalverantwoordelijke somde drie opties op. Ik kon me bij geen van de drie opties iets voorstellen, dus ik antwoordde dat het mij om het even was. Even later diende ze een bord op met een bol rijst, een spiegelei, en twee kleine worstjes van... Lees verder →
Deze morgen maakte ik geen haast om te vertrekken. Op het programma stond immers een relatief korte rit van een dertigtal kilometer. De zaak was om niet voor de check-in tijd bij het beach resort aan te komen. Ik ontbeet op het gemak. Terug op mijn kamer belde ik naar twee hotels waar ik volgende... Lees verder →
Na een reeks van drie etappes had ik vandaag een rustdag verdiend. Vanzelfsprekend wilde ik de bezienswaardigheden van Iloilo bezoeken, het is immers een stad met een omvang tussen Gent en Antwerpen. Maar ik had ook een to-do lijstje opgesteld met onder meer een vijzenjacht (cf. mijn berichten van 27, 29 en 31 maart). Kathedraal... Lees verder →
Deze morgen ontbeet ik op hetzelfde terras met zeezicht waar ik gisterenavond net na zonsondergang had gedineerd. Ik had de bestelling gisteren doorgegeven, dus mijn ontbijt werd meteen opgediend. Om kwart voor negen lag ik op de fiets. Eerst fietste ik zes kilometer terug, dan sloeg ik rechtsaf naar de bergen om een schiereiland af... Lees verder →
Hoewel er bij de Kasa Raya Inn een bord met 'Bed & Breakfast' uithing, serveerde men geen ontbijt. Ik gaf de sleutel van mijn kamer terug en fietste naar het restaurantje van gisteren. Een beetje beteuterd zag ik bij aankomst dat het nog gesloten was. Terwijl ik op mijn smartphone een alternatief zocht, ging het... Lees verder →
Gedaan met luieren, vandaag stond ik om half zeven op. In drie etappes fiets ik langs de kustlijn van de provincie Antique naar de stad Iloilo in het zuidoosten van het eiland Panay. Terwijl ik wachtte op de inspectie van mijn kamer vouwde ik alvast mijn ligfiets open. Ik fietste dezelfde weg als eergisteren naar... Lees verder →
Mijn ligfiets bleef vandaag op stal in de bezemkast van het hotel. Verwacht geen lang blogbericht want ik nam een rustdag. De enige bezienswaardigheden op dit met resorts volgebouwde vakantie-eiland zijn de witte stranden. In de voormiddag bezocht ik de oostkust waar kitesurfers heen en weer voor de kustlijn scheerden. Kitesurfers aan Bulabog Beach (Boracay)... Lees verder →
Na een ondiepe en koude nachtrust stond ik om half zeven op, anderhalf uur voor het aanmeren van de ferry. Gisterenavond had ik de airco meteen laten uitschakelen, maar de ventilatiemond in het plafond bleef voortdurend ijskoude lucht in mijn kajuit blazen. Toen ik mijn ontbijt afrondde, kwamen we aan in Caticlan. Een porter droeg... Lees verder →
Deze morgen was het met 22°C best fris. Een buslading Koreanen had de volledige ontbijtzaal ingenomen. Gelukkig kwam er net een plaatsje vrij toen ik mijn bord had volgeschept. In de Filipijnen vragen hotels doorgaans een waarborg bij de check-in. Daarom moest ik deze morgen bijna tien minuten in de lobby wachten terwijl men mijn... Lees verder →
Een uur vroeger dan gisteren ontbeet ik op het sky terras van het hotel. Zo vroeg op een zaterdagochtend was het veel rustiger. Om 9u checkte ik uit en maakte ik me klaar om te fietsen. Ik had thuis alle etappes op Komoot ingepland. Helaas lukte het niet om de route van Komoot op mijn... Lees verder →
Na een goede nachtrust ontbeet ik op het terras van het hotel op de 35ste verdieping. Het uitzicht over de skyline van Manilla was prachtig. Na het ontbijt pakte ik mijn ligfiets voorzichtig uit. Ik nam mijn tijd om het verpakkingsmateriaal niet kapot te scheuren. Ik wil het materiaal over een kleine maand hergebruiken als... Lees verder →
Vakantieligger 