De rit naar Nara was maar een halve etappe van 45 kilometer. Dus fietste ik na het ontbijt de heuvel op naar het Ueno kasteel. Ik parkeerde mijn ligfiets en wandelde in het park rond het kasteel. Een man die zijn hond uitliet bood spontaan aan om een foto van mij te nemen.
Aan de andere kant van het park botste ik op het Ninja Museum. Eergisteren in de sauna vertelde ik mijn reisschema aan een geïnteresseerde Japanner. Bij Iga riep hij spontaan “ninja!”. Nu werd het verband ook voor mij duidelijk. Op een donderdagochtend was het zeer kalm in het museum. Ik kocht een ticket voor 756 ¥ (5,80 €). Even later kreeg ik een privé-demonstratie van een verklede gids. Niet de vechttechniek maar de ninja-kunst om je te verbergen vormde het onderwerp van de demonstratie. Speciaal voor dit doel was een ninja-huis vol verborgen ruimtes nagebouwd. De gids demonstreerde hoe hij zich in een oogwenk achter een valse wand kon verbergen of een zwaard uit de vloer kon tevoorschijn toveren. Na de demonstratie bezocht ik de vaste opstelling van wapentuig en ander ninja-gereedschap.
Ik fietste terug naar het hotel om mijn bagage op te pikken. Even voor elf uur vertrok ik naar Nara. Route #163 liep eerst heuvel op heuvel af. Na 8 kilometer daalde de weg af naar de rivier Kizu. De rest van het traject volgde de weg de rivier door het beboste dal. Zonder fietspad was Route #163 net te druk om aangenaam op te fietsen.
Intussen had ik ook een probleem met de achterwielspanner. Hierdoor liep de uitlijning van het achterwiel scheef. Zo verhoogde de rolweerstand en sleep de remschijf tegen de schijfrem. Ik stopte en probeerde de ideale uitlijning te herstellen. Na verscheidene pogingen leek het in orde, maar een halve kilometer verder kwam het probleem terug. De herhaaldelijke uitlijnstops zorgden voor veel oponthoud. Omstreeks 13 uur had ik nog maar 26 kilometer afgelegd. Ik fietste door een bosrijke maar schaarsbewoonde streek. Het baanrestaurant ‘Daisen’ kwam dus onverwacht. Ik bestelde ‘katsudon’ (rijst met gepaneerde kotelet). Na de maaltijd volgde de chef-kok me naar buiten. Geïnteresseerd vroeg hij welke route ik fietste. Hij was verbaasd dat ik helemaal uit Tokyo naar hier was gefietst. Hij gaf me twee zakken snoep als aanmoediging cadeau.
Na ongeveer 35 kilometer sloeg ik linksaf en stak ik de rivier Kizu over. De volgende kilometers werd het steeds drukker. Om kwart na drie arriveerde ik aan het Onyado Nono Hotel vlakbij het treinstation van Nara. Het uithangbord van het hotel was zeer discreet, dus ik was er eerst voorbij gefietst. Het relatief nieuwe hotel is smaakvol ingericht met veel Japanse stijlelementen. Overal liggen tatami matten, dus iedereen loopt verplicht op blote voeten of sokken rond. Mijn schoeisel heb ik opgeborgen in de schoenenkluisjes naast de receptie. Op mijn blote voeten zwierde ik mijn bagage in mijn kamer af. Daarna sprong ik met mijn teenslippers terug op de ligfiets. Ik blijf twee nachten in Nara, maar ik wilde de historische site al even verkennen. Een dikke kilometer verder bezocht ik het Kofukuji tempelcomplex aan de voet van het historisch park. De tempel rechts van mij heeft de toepasselijke naam ‘Vijf-Verdiepingen-Pagode’, en dateert uit de vijftiende eeuw.
Bij valavond bezocht ik het onsencomplex van het hotel. Aan het station van Nara heb je natuurlijk geen zeezicht, maar het Japanse bad was weer zeer ontspannend.
Fietsstatistieken:
48,57 km
2 u 37 min
18,59 km/u
Vakantieligger 
Geef een reactie