Gisteren was ik maar tot halverwege de oostelijke flank van tempels en zentuinen geraakt. Na het ontbijt pikte ik de draad van gisteren weer op. Ik fietste eerst 3 kilometer pal in oostelijke richting naar de Chion-in tempelsite. In de buurt van de hoofdingang waren ruime parkings voor bussen voorzien maar niets voor fietsen. Overal stonden verbodsborden, nergens kon ik mijn ligfiets reglementair parkeren. Ik vroeg aan een parkeerwachter waar de fietsenparking was, en hij wees vaag in de richting van downtown Kyoto. Ik durfde mijn ligfiets hier niet achterlaten. De stad verwijdert systematisch verkeerd geparkeerde fietsen. Ik had echt geen zin om na het bezoek aan de tempel bij de politie mijn ligfiets te moeten zoeken. Mijn degelijk kettingslot van Abus kost overigens meer dan de boete van 2.300 ¥ (17,55 €). Ik kan begrijpen dat het stadsbestuur Amsterdamse toestanden wil vermijden, maar voorzie dan wel voldoende fietsparkeerplaatsen.
Op mijn kaartapp zocht ik fietsenstallingen in de buurt. Uiteindelijk stalde ik mijn ligfiets op de officiële parking van het Nationaal Museum voor Moderne Kunst. Vervolgens wandelde ik meer dan een kilometer terug naar de Chion-in tempel. Als voorbereiding voor de restauratie waren bouwvakkers het hoofdgebouw aan het overkoepelen. Zo kan het niet binnenregenen als ze later het dak renoveren.
Het werflawaai verstoorde het zengevoel in de twee zentuinen van de tempel. Grind werd in deze tuinen voornamelijk gebruikt voor de wandelpaden en niet als sierelement. De groenpracht domineerde in deze zentuinen. De horden bezoekers van gisteren ben ik vandaag niet meer tegengekomen.
Na de Chion-in tempel bezocht ik de naburige Shoren-in tempel. Hier was wel een fietsenparking, maar die stond niet op mijn kaartapp. Op blote voeten wandelde ik eerst op de balkons van de houten tempelgebouwen. Ik passeerde langs oude beschilderde schuifdeuren en kleine altaren. Nadien wandelde ik op mijn teenslippers door de groene zentuin.
Op de terugweg naar mijn ligfiets ging ik een restaurant binnen. Ik bestelde het lunchmenu van 1.050 ¥ (8,01 €). Even later at ik omelet met rijst en een tas maïsroomsoep. Achteraf bracht de serveerster nog een heerlijke kop koffie.
Na de middag fietste ik naar de Nanzen-in tempel. Deze tempel had gelukkig wel een fietsenparking. Ook hier combineerde het bezoek een balkonwandeling met een afsluitende tuinwandeling.
Aansluitend bezocht ik de naburige Eikando Zenrin-ji tempel en zentuin. Daarna fietste ik 2 kilometer noordwaarts naar de laatste tempel op mijn programma. Bij de Ginkaku-ji tempel was het drukker dan de vorige tempels, maar nog lang niet zo druk als gisteren.
Na de tuinwandeling was het bijna 16 uur. Ik had zin om nog een site te bezoeken. Mijn verstand zei evenwel dat de meeste sites tussen 16 en 17 uur sluiten, en dat ik waarschijnlijk toch te laat zou aankomen. Daarom rondde ik mijn citytrip aan Kyoto af en fietste ik terug naar het hotel. Bij de aankomst aan het hotel zat de achterwielspanner nog vrij goed. Ik besloot het er op te wagen. Hopelijk houdt de wielspanner het morgen ook tijdens een etappe van meer dan 100 kilometer.
Fietsstatistieken:
15,66 km
0 u 58 min
16,18 km/u
Vakantieligger 
Geef een reactie