De vlucht van Doha naar Brussel verliep voorspoedig. Na een korte nacht landde het vliegtuig van Qatar Airways stipt om zeven uur s’morgens op de nationale luchthaven van Zaventem. De bagageloopband spuwde mijn banaantassen samen met de valiezen van de andere passagiers uit. Vervolgens ging ik proactief op zoek naar mijn fietsdoos. Tevergeefs liep ik de volledige bagagehal af op zoek naar de afdeling ‘oversized baggage’. Toen ik terug bij de loopband uitkwam, stond de fietsdoos op een karretje op mij te wachten. Ik laadde mijn bagage over en duwde de kar naar de uitgang. Met de fietsdoos dwars op het karretje was het moeilijk navigeren. De deuropeningen waren vaak minder dan twee meter breed, en dan moest ik de doos afladen en door de deur sleuren, de kar halen, en de doos terug op de kar tillen.
Mijn moeder pikte me op met de Kangoo. Zoals bij het vertrek was de fietsdoos te lang voor de kleine bestelwagen, en reden we met de kofferdeuren wijd open over de snelweg. Het gras en de geparkeerde auto’s droegen duidelijk de sporen van nachtvorst. Bij mijn ouders haalden we de ligfiets uit de doos. Op het eerste zicht heeft de fiets de reis goed overleefd. Ook de fietsdoos was nog in goede staat, en we besloten om de doos bij te houden voor een volgende fietsreis. We praatten bij met een kop koffie en een boterham. Vervolgens laadde ik de ligfiets in de koffer van mijn auto en vertrok naar huis. Eenmaal thuisgekomen hield ik me de rest van de dag bezig met uitpakken, boodschappen doen, en het stof van een maand opnemen. Kortom, de vakantie was om.
Fietsstatistieken:
0,00 km
0 u 0 min
0,00 km/u
Geef een reactie