Na een reeks van drie etappes had ik vandaag een rustdag verdiend. Vanzelfsprekend wilde ik de bezienswaardigheden van Iloilo bezoeken, het is immers een stad met een omvang tussen Gent en Antwerpen. Maar ik had ook een to-do lijstje opgesteld met onder meer een vijzenjacht (cf. mijn berichten van 27, 29 en 31 maart).

Na het ontbijt fietste ik eerst naar een wasserij in een volksbuurt. Hier dropte ik mijn vuile was. Tegen 13u mocht ik mijn gewassen kleren komen ophalen. Vervolgens fietste ik door naar de kathedraal van het aartsbisdom Iloilo. De kerk was gesloten, maar door het traliewerk van de inkomhal kon ik toch een blik binnenwerpen. Het schip van de kathedraal was vermoedelijk laat-18de-eeuws. Nadien had men in verschillende perioden in de stijl van het moment elementen toegevoegd zoals de twee torens en de luifel boven de kerkpoort. Aan de overkant van de straat stond nog een belfort.

Ik maakte rechtsomkeer en fietste naar de grote shopping mall SM City. Boven op de derde verdieping bezocht ik de winkel van Globe Telecom. Het was even zoeken, zeker omdat de eerste persoon die ik aansprak me naar de kelderverdieping verwees. Globe is de tweede nationale mobiele speler naast Smart. Hier kocht ik voor 50 pesos een simkaart voor mijn tablet. Veel Filipinos hebben van elke maatschappij een simkaart aangezien het bereik van streek tot streek sterk kan verschillen. Voorlopig had ik nog goede ontvangst met Smart, maar het volgende eiland dat ik zal bezoeken is eerder Globe territorium. De verkoopster registreerde mijn nieuwe simkaart, maar voor het prepaid plan verwees ze me naar een kraam even verderop in de mall. Deze verkoopster laadde 300 pesos op mijn simkaart, maar ze kende te weinig van het aanbod van Globe om het juiste prepaid plan te activeren. Ik besloot het zo te laten en straks in het hotel via de app van Globe het juiste plan op te zoeken en te activeren.
Het middaguur was al voorbij toen ik opnieuw op mijn fiets lag. Een paar honderd meter verderop zocht ik tevergeefs naar de Planet Cycle Shoppe [sic]. Een security agent informeerde me dat de winkel net een maand geleden was verhuisd naar een nieuwe locatie drie kilometer verder. Hij wees hun nieuwe locatie op de kaart van mijn smartphone aan. De fietsenwinkel had een gravelbike van Ridley in de kleuren van het Belgische nationale team in de etalage hangen. Maar ik was hier voor mijn vijzenjacht. De winkel verkocht replica’s van de bekende Shimano klikplaatjes van Taiwanese makelijk voor 380 pesos. Ik had alleen een vijs nodig, maar ik kocht toch de volledige set. Vervolgens toonde ik de vijs die de kettingbuizen en draagriem fixeert. De verkoper zocht overal tussen de onderdelen en uiteindelijk had hij een identiek exemplaar gevonden. Ik zocht eigenlijk een langere versie, maar deze identieke vijs houd ik in reserve voor als de vijs opnieuw zou loskomen en verdwijnen.

Tussen het zoeken door bevestigde de verkoper het klikplaatje aan mijn linker schoen. Toen ik wegfietste was het al na 13u. Ik zette opieuw koers naar de wasserij. Vlak voor de wasserij stopte ik aan een ‘eatery’ voor een kom batsoy, de Filipijnse variant van de typische Zuidoost-Aziatische noedelsoep. Ik leverde de propere was in mijn hotelkamer af en legde me snel terug op de ligfiets. Een halve kilometer verder merkte ik een fietswinkel op. Ik stopte en vroeg of ze een langere vijs hadden. Enkele seconden later had de verkoopster een zakje met identieke maar ietwat langere vijzen gevonden. Ik kocht een vijs voor 30 pesos (0,51 EUR) en fietste langs de esplanade naast de rivier Iloilo naar de ferryhaven.

De komende dagen zal ik Iloilo als hub gebruiken om naar naburige eilanden over te steken. Daarom wilde ik het actuele vaarrooster van de ferrymaatschappijen gaan checken. Momenteel varen er nog twee maatschappijen tussen Iloilo en Bacolod, met name OceanJet en Weesam Express. Montenegro Lines heeft deze dienst stopgezet. Een verderop vond ik ook de RoRo ferryhaven naar het eiland Guimaras. Hier zijn moenteel twee maatschappijen actief. FF vaart bijna om het half uur, en de grote boot van Montenegro eenmaal per uur.

Nadat ik de nodige informatie over de ferrydiesten had ingezameld, fietste ik naar het provinciale Iloilo Museum. Helaas was het museum wegens een optreden net gesloten. Daarom fietste ik met een omweg door het oude commerciële centrum Iloilo Proper terug naar het hotel.
Eenmaal terug op mijn kamer installeerde ik de GlobeOne app op mijn tablet en activeerde ik een prepaid plan. Ik maakte er meteen gebruik van om naar het resort van morgen te bellen en mijn komst te bevestigen. Ik had het resort al in het begin van de week willen bellen, maar kennelijk weigert mijn simkaart van Smart om naar concurrerende netwerken te bellen. De dame van het resort informeerde me dat er vanaf een andere pier kleinere bangka’s over en weer tusssen Iloilo en Guimaras varen.
Fietsstatistieken:
26,31 km
1 u 38 min
16,08 km/u
Geef een reactie