Na een goede nachtrust op een extreem dikke en degelijke matras stond ik om 6:40u op. Ik wandelde naar de noedelshop waar ik gisteren de stamgast was. Nu serveerde de kokkin wel noedelsoep. Iets na acht uur lag ik op de fiets. Na 16 km kwam ik in een onaangekondigde meeting van wereldfietsers terecht. Eerst kruiste ik een koppel jonge Zuid-Koreanen. We waren elkaar nog aan het begroeten, toen er uit mijn richting een geroutineerde Zwitserse fietsreiziger aankwam. Dagenlang kwam ik geen fietsreizigers tegen, en nu drie tegelijkertijd. Vijftien kilometer verder stak ik nog twee vrouwelijke fietsreizigers voorbij, maar ze hadden me niet gezien. Ik keuvelde enkele minuten met de Koreanen en de Zwitser en ik fietste verder.
Enkele kilometers verder had ik iets te vieren, met name de duizendste fietskilometer van deze fietsreis. De weg had geen zin om mee te vieren. Ik had voortdurend het gevoel dat de weg vals plat afwisselde met heuvels zonder veel afdalingen. Het wegdek van ruw asfalt bevatte dikke kiezels. Omdat ik trager dan verwacht fietste, besloot ik om de gebruikelijke frisdrankpauze over te slaan. Pas na 68 km verdween de valsheid van de weg en had ik eindelijk een rechtvaardig fietsgevoel. Ik stopte om 12:20u na 74 km aan een kleine noedelshop voor een snelle lunchpauze. Veertig minuten later lag ik terug op de fiets.
De eindbestemming van deze etappe was Khong Xedong. Maar op 7 kilometer van dit kleine stadje zag ik vlak voor het dorp Napong een guest house. Napong ligt aan de afslag naar de provinciehoofdstad Salavanh. Ik twijfelde om hier al te stoppen. Maar toen ik in het dorpscentrum tal van restaurantjes zag, besloot ik om hier te overnachten. Het Keobouasay Xokpaseuth Guest House ligt 200 meter van de snelweg. Het lijkt een architecturale kopie van het guest house van gisteren. Drie rijen kamers in U-vorm met vooraan een balkon over de volledige lengte. Voor 80.000 Kip (9,05 EUR) nam ik een kamer met een dubbel bed en een badkamer met warme douche. De matras is een flink stuk dunner en harder dan gisteren. Er hangt een aircotoestel aan de muur, maar zonder afstandsbediening werkt de airco natuurlijk niet. In tegenstelling tot gisteren kwam het guest house de belofte van wifi wel na.
Toen ik terugkwam van de gebruikelijke dorpsverkenning, vroeg ik de hotelbaas naar de afstandsbediening. Met gebaren maakte hij duidelijk dat hij me de afstandsbediening zou geven voor een extra 20.000 Kip (2,26 EUR). Ik was opnieuw flink aan het zweten na de korte wandeling, dus ik betaalde met plezier de meerprijs.
s’Avonds wandelde ik terug naar het centrum. In de talrijke restaurantjes schafte de pot overal hetzelfde: gespietste dieren op de barbecue met kleefrijst. Wijselijk koos ik niet voor de kikkers en onbekende diersoorten, maar hield ik het bij een volledige kip. Het was een mager beestje, veel vlees zat er niet aan. Ze werd opgediend in grof gehakte stukken met alles erop en eraan, ook de gegrilde kop en de poten met de nagels. Ik betaalde 45.000 Kip (5,09 EUR) voor de hele kip plus 5.000 Kip (0,57 EUR) voor het mandje kleefrijst.
Fietsstatistieken:
97,29 km
4 u 43 min
20,59 km/u
Vakantieligger 
Geef een reactie