Gisterenavond had ik afgesproken met een Vlaamse expat. Een gemeenschappelijke kennis had ons in contact gebracht. Eerst dronken we iets in een café-restaurant in het centrum. Vervolgens reden we naar het Savan Vegas Casino op ongeveer 8 km buiten Savannakhet. Zo toonde hij me een ander facet van Laos dat normaal onderbelicht blijft. Hier dronken we een koffie terwijl we over de verschillen in ondernemen tussen Laos en Europa discussieerden. Een gokje hebben we niet gewaagd.
Ik kwam pas een eind na middernacht terug in het hotel. Dus sliep ik deze morgen uit tot 9u. Vervolgens wandelde ik naar het Lin’s Café voor een lekker ontbijt van müesli en vers fruit. Nadien bezocht ik te voet enkele bezienswaardigheden in de buurt. Eerst stopte ik bij het huis van Kaysone Phomvihane. De Grote Leider van de Laotiaanse Revolutie kwam oorspronkelijk uit Savannakhet. Om zijn herinnering hoog te houden heeft de regering de naam van de stad veranderd in Kaysone Phomvihane. Zijn huis was een tegenvaller. Buiten het hek stond een memoriaal, maar het huis zelf was niet opengesteld voor bezoekers. Ik wandelde verder naar de tweede bezienswaardigheid, met name het Dinosaurus Museum. In de jaren dertig had men in de buurt enkele dino’s opgegraven en in het museum tentoongesteld. Hoewel ik tijdens de openingsuren passeerde, stond ik voor een gesloten deur. Noodgedwongen wandelde ik verder naar de derde en laatste bezienswaardigheid van mijn voormiddagprogramma. Het tempelcomplex van Wat Sainyaphum was gelukkig wel open. De tempel had een kleine productielijn van gouden boeddhabeelden.
Nadien zwierf ik doelloos door het centrum. Na de middag ging ik terug naar mijn hotel, en lunchte in een vegetarisch restaurantje om de hoek. Hoewel 100% vegetarisch was mijn lunch niet. In één van de deelgerechten meende ik gebakken insecten of wormen te herkennen. Maar het smaakte alleszins heerlijk, wel iets te pikant.
In de namiddag bezocht ik eerst Wat Rattanalangsi. Het terrein van de tempel was toegankelijk, maar de tempel zelf niet.
Vervolgens stapte ik naar het Provinciaal Museum ten zuiden van het centrum. Dit museum toont de eigenaardige combinatie van archeologische vondsten met foto’s en objecten van de onafhankelijkheidsstrijd. Grote Leider Kaysone Phomvihane kwam merkwaardig genoeg niet voor in het verhaal. De presentatie focuste op de provinciale strijd.
Om 15u had ik mijn lijstje van bezienswaardigheden afgewerkt. De stupa van That Ing Hang besloot ik niet te bezoeken. Ik had geen zin om 15 km heen en nog eens terug te fietsen over grotendeels dezelfde weg als gisteren. Ik installeerde me met een cola op een overdekt terras aan de Mekong, en sloeg de digitale krant open.
Vandaag heb ik geen fietskilometers op mijn teller staan. Maar mijn stappenteller registreerde wel 12,36 gewandelde kilometers.
Fietsstatistieken:
0 km
0 u 0 min
0 km/u
Vakantieligger 
Geef een reactie