Toen ik deze ochtend om 7:00u in de lobby van het hotel kwam, was de ontbijttafel voor mij reeds gedekt. Even later werd een omelet met drie stukken geroosterd stokbrood opgediend. Om kwart na acht lag ik op de fiets met bestemming Pursat, een provinciestadje met ca. 40.000 inwoners. De wind roerde zich zelden, en ik kon vlot kilometers vreten. De asfaltlaag van de weg was redelijk, en de zijstrook was terug geasfalteerd.
Na een dertigtal kilometer stak ik een Duitser van ongeveer mijn leeftijd voorbij. Hij reed met een handbike met een enorme sporttas op het bagagerek vooraan. We wisselden kort onze fietsreiservaringen uit. Hij maakte dagritten van 50 tot 100 kilometer als het echt nodig was. Ik heb veel respect voor hem, want met mijn ligfiets leg ik dezelfde etappe veel sneller en met veel minder inspanning af. Ongeveer halverwege Pursat kwam een achttal fietsreizigers met volle bepakking van de andere kant gefietst. Ik zwaaide, maar niemand zag me. Ze waren allemaal diep op hun eigen inspanning geconcentreerd. Omstreeks 11 uur na 65 km nam ik een kokospauze. Onderweg kan het uitzicht soms tegenvallen. Afval wordt gewoon in de berm gedumpt en in brand gestoken.
Gisteren had ik het in mijn blogbericht over de vele trouwfeesten in Cambodja. Vandaag heb ik onderweg het aantal trouwfeesten geteld dat ik voorbijfietste. Ik telde zeven trouwfeesten in diverse stadia van opbouw, ceremonie, en afbraak. Toen ik in het centrum van Pursat rondkuierde, zag ik nog een achtste trouwfeest voor zeker 500 gasten. Acht trouwfeesten op 108 kilometer, dat is gemiddeld 1 trouwfeest om de 13,5 kilometer. Cambodja is echt wel trouwgek.
Even na 14 uur kwam ik in Pursat aan. Ik nam een kamer in het Than Sour Thmey Hotel voor 15$. Behalve de gewone faciliteiten zoals airco, frigo, wifi en warm water, heeft de kamer ook een ligbad en een lange zitbank. In de namiddag verkende ik te voet het stadscentrum. In de overdekte markt kocht ik een typische Cambodjaanse hangmat. Je ziet hier overal hangmatten. In elk kraampje hangt minstens één hangmat, en soms wel vijf. Ook langs de kant van de straat spannen Cambodjanen vaak tussen twee bomen een hangmat op om even uit te rusten.
Terug in het hotel nam ik het hoofdkussen van het bed. Eronder zat een zwarte hagedis met een gestreepte staart. Na het trekken van de onderstaande foto, zwierde ik hem met een kam van het bed. Ik heb niet gezien waar hij terecht kwam, en hij zal zich wellicht snel verstopt hebben in een donker hoekje. Hopelijk sluipt hij deze nacht niet terug naar mijn hoofdkussen. s’Avonds zat de hagedis lange tijd onbereikbaar op het hoge plafond van de kamer, totdat hij terug verdween.
Fietsstatistieken:
108,01 km
4 u 24 min
24,55 km/u
Vakantieligger 
Geef een reactie