Deze morgen voelde ik geen druk om me te haasten. Ik stond pas om 8 uur op. Het beperkte hotelbuffet was lauw, maar de verse koffie was lekker. Pas om kwart voor tien lag ik op de fiets richting Angkor. Halverwege Siem Reap en Angkor kocht ik aan de Angkor Ticket Booth een driedagenpas voor 40$. Vervolgens zette ik koers naar de eerste tempel. Van oudsher verdelen vele bezoekers van de uitgestrekte site hun tour in twee lussen. Het kleine circuit rijgt de belangrijkste tempels in de kern van de site aaneen. Het grote circuit passeert bij de tempels in de periferie. Ik besloot om vandaag de grote tour te doen, en de spectaculaire tempels van Angkor Wat en Angkor Thom voor morgen te bewaren.
De tempels van het grote circuit liggen op 2 à 3 km van elkaar. Mijn ligfiets was een ideaal transportmiddel voor deze tour. De meest indrukwekkende tempel die ik vandaag heb gezien, was ook veruit de grootste. De Preah Khan ten noorden van Angkor Thom was deels gerestaureerd en lag deels nog volledig in puin.
Alle reisgidsen waarschuwen voor het tasgraaien door jongens achterop een motorfiets. Als ligfietser kan ik mijn tas alleen maar achter mij op het bagagerek plaatsen. Preventief bind ik mijn toptas stevig vast aan mijn bagagerek. Thuis doe ik dit gewoonlijk met het spiraalslot. Voor mijn reis naar Cambodja heb ik bijkomend een stalen kabel van 2,5 m met cijferslot gekocht. De anti-diefstalkabel vastmaken en bij elke tempelstop terug losmaken kost extra tijd. Toen ik na een tempelbezoek de kabel rond mijn fietstas wikkelde, kwamen enkele nieuwsgierige Cambodjanen een praatje slaan. Ik legde hen de anti-diefstalfunctie van de kabel uit. Ze antwoordden stellig dat tasgraaien niet voorkomt in Siem Reap en Angkor, maar wel in de hoofdstad Phnom Penh. Ik ben alvast niet van plan om proefondervindelijk hun stelling te verifiëren, want dan ben ik mijn tas misschien kwijt.
In Angkor en Siem Reap is de Amerikaanse dollar de enige munteenheid. Zelfs kleine aankopen zoals een flesje water worden afgerekend met dollarbiljetten. Vermits dollarmunten hier niet circuleren, is het biljet van 1 dollar de kleinste eenheid. Alles kost dus minstens 1 dollar, wat vaak dubbel zo duur is dan elders in Cambodja. Deze namiddag kocht ik aan een kraam een klein flesje water, en de verkoopster vroeg 1$. Ik stemde toe, ofschoon ik wist dat het minstens het driekeer te duur was. Ongevraagd gaf de verkoopster me evenwel een tweede flesje erbij.
Na de laatste tempel Preah Khan koerste ik met een kruissnelheid van 30 km/u terug naar het hotel. Ongevraagd kreeg ik al een preview van morgen, want de kortste weg sneed dwars door de site van Angkor Thom. Om 16:40u kwam ik aan. Ik nam snel een douche om het stof en het zweet af te spoelen. Zonder tijd te verliezen plonsde ik in het ijskoude zwembad van het hotel. Vermits de zwempartij nauw aansloot op de warme fietstocht, kon ik vandaag wel genieten van het koude water.
Fietsstatistieken:
39,65 km
1 u 53 min
21,09 km/u
Geef een reactie