Deze morgen mocht ik een uurtje langer slapen. Het lukte me niet, en om 7:23u stond ik al op. Op het gemak ontbeet ik en vervolgens checkte ik mijn mail en Facebook. Pas om kwart na negen trok ik er op uit met de ligfiets. Ik beklom de heuvelrug en bezocht alle paya’s die ik tegenkwam. Er was nauwelijks of geen Engelse signalisatie. Bijgevolg had ik het moeilijk om uit te vissen voor welke paya ik precies stond, en of die tempel bezienswaardig was of niet.
Na de middag bezocht ik het Mon Cultural Museum. De Mon zijn een minderheid die enkele eeuwen geleden een groot rijk hadden binnen Myanmar. Tegenwoordig hebben de Mon slechts een deelstaat in de Unie van Myanmar met Mawlamyine als hoofdstad. Het museum toonde voornamelijk archeologische artefacten uit de 17de tot de 19de eeuw. Op drie kwartier had ik de collectie bekeken.
Op de traphal hing een tweetalig propagandabord met de boodschap “Only Union Spirit is True Patriotism”. Het Myanmar-gevoel is dus belangrijker dan het Mon-nationalisme.
Halverwege de namiddag hield ik de stad voor bekeken. Om 15:00u fietste ik impulsief over de 2,5 km lange brug over de rivier Thanlwin naar Martaban (Mottama). Dit stadje, ook gekend van de gelijknamige Golf, ligt ten noorden van Mawlamyine. Gelukkig had de brug een goede asfaltlaag als wegdek en geen ijzeren planken met spleten. Aan de overkant zocht ik meteen een terrasje op. Onmiddellijk werd ik omsingeld door een dertigtal schoolkinderen en andere omstaanders. Ze bleven de hele tijd naar mijn fiets en mij kijken, en lazen over mijn schouders mee in mijn eBook. Ik dronk gezwind mijn blikje limoensap op en vertrok naar een paya aan de rivieroever. Hier had ik een prachtig uitzicht over meerdere rivierarmen. Toen ik blootsvoets op het betonnen voetpad rond de paya liep, schoot er plots een kleine zwart-gele slang weg naar het gras ernaast.
Omstreeks 16:20u was ik terug in het hotel, op tijd om de zonsondergang aan de overkant van de rivier te zien.
Fietsstatistieken:
33,93 km
1 u 59 min
17,03 km/u
Geef een reactie