Zoals gewoonlijk lag ik deze ochtend omstreeks acht uur op de fiets. De bestemming van vandaag was het stadje Thaton. Omdat Hpa-an nogal ver is voor één fietsdag, heb ik deze rit opgesplitst. Morgen fiets ik van Thaton naar Hpa-an. 35 minuten na mijn vertrek was ik al terug in het stadje Kyaikto. Klaarblijkelijk had ik me eergisteren vergist, en ligt Kinpun wel degelijk hoger dan Kyaikto. De weg slingerde de hele tijd door heuvels met rubberplantages. Af en toe was er een langere klim of afdaling. De weg was in iets minder staat dan gewoonlijk, en vooral drukker.
Op tien kilometer van Thaton werd ik plots voorbijgestoken door een motorfiets met achterop een man met een mega videocamera. De motorfiets stopte, en de man deed teken om te stoppen. Verbaasd stopte ik, en de cameraman begon te filmen. Hij had een ouderwets grote camera die op zijn schouder rustte en met een plumeau als micro. Ik vroeg hem “Myanmar TV?”, en hij antwoordde bevestigend “Yes”. Misschien kom ik hier vanavond op televisie in de Birmese versie van Man Bijt Hond.
Om 12:00u arriveerde ik na een tachtigtal kilometer in Thaton. Het eerste guest house dat ik probeerde was tot mijn verbazing volgeboekt. De uitbaatster van het tweede guest house vertelde me dat ze geen ‘foreigner licence’ heeft, en dus geen buitenlanders in huis kon nemen. Waarom had ze dan een Engelstalige wegwijzer en uithangbord? Beide guest houses verwezen me naar een derde guest house, het Tain Pyar Rest House. Hier waren weinig kamers vrij, dus ik nam genoegen met een ‘triple room’ met eigen badkamer en airco voor 35$. Omdat de kamer voor drie is bedoeld, was ze vrij ruim. De bedden misten evenwel lakens, zodat ik straks mijn zijden slaapzak nog eens moet gebruiken.
In de namiddag bezocht ik de lokale paya. Het tempelcomplex was relatief groot voor het stadje, en er was veel volk.
Met respect voor de lokale voorschriften liep ik blootsvoets in het complex. De tegelvloer was evenwel bezaaid met rijstkorrels, en dat was pijnlijk voor mijn zachte westerse voeten. Het leek alsof ik over kleine steentjes liep. Eén van de stupa’s was duidelijk in trek bij de duiven.
In de late namiddag passeerde er een kruising tussen een processie en een carnavalsstoet in het stadje. Deels stapten brave meisjes en jongens waardig op in een processie. Af en toe passeerden er carnavaleske stukken die wild dansten en lawaai maakten. Birmese boomcars luisterden de stoet op met extreem luide muziek. Volgens informatie die ik achteraf van de receptionist kreeg, vierden de inwoners van Thaton vandaag en vanavond het Tazaungdaing festival ter ere van de volle maan, dat jaarlijks in november plaatsvindt. Vooral in Thaton wordt dit hevig gevierd, in de overige steden in de omgeving wordt dit veel minder gevierd.
Een ander aspect aan Tazaungdaing is het gratis eten. Op verschillende plaatsen langs de weg staan lange tafels en delen mensen een gratis maaltijd uit aan iedereen die honger heeft. Na de processie wandelde ik nog wat verder in het stadje, en passeerde ik een lange tafel in een zijstraat. Typisch voor Myanmar, gaf een man commentaar door een microfoon. Hij zag me passeren, en nodigde me in beperkt Engels uit om mee aan tafel te schuiven. Ogenblikkelijk stond ik in de algemene belangstelling. Ik besloot om op de uitnodiging in te gaan, en ging aan een tafel zitten. Prompt kreeg ik een bord rijst voorgeschoteld, waarover men een lekkere saus met warme groenten kapte. Vervolgens legde men smalle gefrituurde vissenstaarten (of waren het kleine alen?) in mijn bord. Uit beleefdheid heb ik er twee gegeten, maar ik vond ze ongelofelijk taai. De limonade en de rauwe groenten heb ik niet aangeraakt. Ik legde de man met de micro uit dat mijn zwakke westerse maag hier niet tegen kon. Hij legde me ook de reden van de gratis maaltijd uit. Het eten werd bekostigd door de giften van de gelovigen doorheen het jaar. De opdieners bleven bijscheppen totdat ik aangaf dat ik genoeg had gegeten.
’s Avonds wandelde ik terug naar het tempelcomplex. Er kuierden vele jonge mensen rond, en de sfeer was gezellig. Af en toe werd in de verte een vuurwerkpijl afgestoken.
Fietsstatistieken:
85,30 km
3 u 51 min
22,07 km/u
Vakantieligger 
Geef een reactie