7 november: Sagaing –> Monywa

Deze morgen ben ik reeds om 6:30u opgestaan om tijdig te kunnen vertrekken. Ik ontbeet in een theehuis in de straat van het guest house. Wegens communicatieproblemen at ik wat de pot schafte: een soort van beignet in dubbele worstvorm en een tas oploskoffie waarin reeds suiker en melk zat. Toen ik na het ontbijt de trap opliep naar mijn kamer, zat er plots iets aan mijn teenslipper. Routinematig probeerde ik het eraf te schudden, maar het lukte niet. Ik keek naar mijn voet, en ik zag dat een reuzenkever zich aan mijn teenslipper had vastgebeten. Na het trekken van de foto, klopte ik de gehoornde kever er vakkundig af.

Een neushoornkever op mijn teenslipper

Reeds om 7:55u zat ik op de fiets. Helaas vergat ik om meteen rechts af te slaan, en reed ik een kilometer verkeerd voordat ik het had gemerkt. De kilometers maalden vlot, en de eerste uren legde ik gemiddeld 22 effectieve kilometers per uur af. Het landschap was plat, maar de weg was zacht glooiend. Af en toe kwam er een steilere helling. In het tweede deel van de rit was het vaak vals plat, en ging het dus moeizamer. Voor de auto’s en vrachtwagens was het een tolweg. Onderweg ben ik drie tolbarrières gepasseerd. Voor (motor-)fietsen was er een apart vak van een meter breed, waardoor ik gratis kon doorrijden.

Tolstation tussen Sagaing en Monywa

Onderweg werd ik regelmatig gestalkt door motorfietsers. Ze reden dan naast mij, en begonnen onverstaanbare vragen te stellen. Vervolgens vertraagden ze even, en reden kilometers vlak achter me aan tot ze het eindelijk beu waren. Niet alle ontmoetingen waren zo irritant. De twee jonge vrouwen van de onderstaande foto passeerden me eerst op snelheid. Een beetje verder stopten ze, en deden teken om ook even te stoppen. De passagiere vroeg me vriendelijk of ze met haar smartphone een foto van mij mocht trekken. Ik antwoordde ja, op voorwaarde dat ik ook een foto van haar mocht trekken. Hieronder zie je het resultaat.

Een foto nemen is wederkerig

Om 12:30u na 95 km stopte ik voor de lunch. In de schaduw van een straatkraampje at ik voor 300 kyat (0,23 EUR) een kom mohinga, dit is een soort van noedelsoep met kip en ei. Omstreeks 14:30u kwam ik aan in Monywa, een provinciestad aan de rivier Chindwin. Ik checkte voor 13$ in het Shwe Taung Tarn Hotel in. Voor deze prijs heb ik een kamer met twee enkele bedden en een eigen badkamer op de derde verdieping. De douchekop kwam meteen los van de doucheslang, dus heb ik met de slang koud water over mij gegoten tot ik proper was. Het ontbrak de kamer ook niet aan huisdieren. Boven het bed hing een groot spinnenweb, en een salamander verstopte zich acht de spiegel in de badkamer. Na de koude douche ben ik naar de rivier gefietst om de zonsondergang te fotograferen. Bij de aankomst aan de rivier verzamelde zich spontaan een groepje nieuwsgierigen rond mijn fiets. Ik hield één oog op mijn fiets en één oog op de zonsondergang. De bewonderaars van mijn ligfiets kunnen vaak niet van mijn fiets afblijven. Toen ik terug wilde vertrekken, merkte ik dat de grendel van mijn achterwiel half los stond. Misschien had dit groepje dat gedaan, misschien had iemand het ervoor reeds gedaan.

Wat een bijzondere fiets!

Niettemin heb ik toch een mooie zonsondergang kunnen trekken.

Zonsondergang in Monywa

Fietsstatistieken:
121,79 km
5 u 44 min
21,19 km/u

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

Site gebouwd met WordPress.com.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: